Η Κίνα είναι μια αναπτυσσόμενη χώρα με τον μεγαλύτερο πληθυσμό και τη μεγαλύτερη κατανάλωση άνθρακα στον κόσμο. Για την επίτευξη του στόχου της «κορυφής άνθρακα και της ουδετερότητας άνθρακα» (εφεξής αναφερόμενος ως ο στόχος «διπλού άνθρακα») όπως έχει προγραμματιστεί, τα δύσκολα έργα και οι προκλήσεις είναι πρωτοφανή. Για να δώσουμε αυτή τη δύσκολη μάχη, να κερδίσουμε αυτή τη μεγάλη δοκιμασία και να επιτύχουμε πράσινη και χαμηλών εκπομπών άνθρακα ανάπτυξη, υπάρχουν ακόμη πολλά σημαντικά ζητήματα που πρέπει να διευκρινιστούν, ένα από τα οποία είναι το πώς να κατανοήσουμε την μικρή υδροηλεκτρική ενέργεια της χώρας μου.
Είναι, λοιπόν, η υλοποίηση του στόχου «διπλού άνθρακα» των μικρών υδροηλεκτρικών σταθμών μια εφικτή επιλογή; Είναι οι οικολογικές επιπτώσεις των μικρών υδροηλεκτρικών σταθμών μεγάλες ή κακές; Είναι τα προβλήματα ορισμένων μικρών υδροηλεκτρικών σταθμών μια άλυτη «οικολογική καταστροφή»; Μήπως τα μικρά υδροηλεκτρικά σταθμά της χώρας μου έχουν «υπερεκμεταλλευτεί»; Αυτά τα ερωτήματα χρειάζονται επειγόντως επιστημονική και ορθολογική σκέψη και απαντήσεις.
Η δυναμική ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και η επιτάχυνση της κατασκευής ενός νέου συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας που προσαρμόζεται σε υψηλό ποσοστό ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αποτελεί συναίνεση και δράση της τρέχουσας διεθνούς ενεργειακής μετάβασης, και αποτελεί επίσης στρατηγική επιλογή για τη χώρα μου να επιτύχει τον στόχο του «διπλού άνθρακα».
Ο Γενικός Γραμματέας Xi Jinping δήλωσε στη Σύνοδο Κορυφής για τις Κλιματικές Φιλοδοξίες και στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής Ηγετών για το Κλίμα στα τέλη του περασμένου έτους: «Η μη ορυκτή ενέργεια θα αντιπροσωπεύει περίπου το 25% της κατανάλωσης πρωτογενούς ενέργειας το 2030 και η συνολική εγκατεστημένη ισχύς της αιολικής και ηλιακής ενέργειας θα φτάσει τα 1,2 δισεκατομμύρια κιλοβάτ. «Η Κίνα θα ελέγχει αυστηρά τα έργα παραγωγής ενέργειας από άνθρακα».
Για να επιτευχθεί αυτό και να διασφαλιστεί ταυτόχρονα η ασφάλεια και η αξιοπιστία του εφοδιασμού με ηλεκτρική ενέργεια, παίζει ζωτικό ρόλο το κατά πόσον οι υδροηλεκτρικοί πόροι της χώρας μου μπορούν να αναπτυχθούν πλήρως και να αξιοποιηθούν πρώτα. Οι λόγοι είναι οι εξής:
Το πρώτο είναι η κάλυψη της απαίτησης για 25% μη ορυκτών πηγών ενέργειας έως το 2030, και η υδροηλεκτρική ενέργεια είναι απαραίτητη. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της βιομηχανίας, το 2030, η παραγωγική ικανότητα της χώρας μου από μη ορυκτές πηγές ενέργειας πρέπει να φτάσει πάνω από 4,6 τρισεκατομμύρια κιλοβατώρες ετησίως. Μέχρι τότε, η εγκατεστημένη ισχύς της αιολικής και ηλιακής ενέργειας θα συσσωρεύσει 1,2 δισεκατομμύρια κιλοβάτ, συν την υπάρχουσα παραγωγική ικανότητα υδροηλεκτρικής, πυρηνικής και άλλης μη ορυκτής ενέργειας. Υπάρχει ένα ενεργειακό κενό περίπου 1 τρισεκατομμυρίου κιλοβατωρών. Στην πραγματικότητα, η παραγωγική ικανότητα των υδροηλεκτρικών πόρων που μπορούν να αναπτυχθούν στη χώρα μου φτάνει τα 3 τρισεκατομμύρια κιλοβατώρες ετησίως. Το τρέχον επίπεδο ανάπτυξης είναι μικρότερο από 44% (ισοδύναμο με την απώλεια 1,7 τρισεκατομμυρίων κιλοβατωρών παραγωγής ενέργειας ετησίως). Εάν μπορέσει να φτάσει τον τρέχοντα μέσο όρο των ανεπτυγμένων χωρών, έως και το 80% του επιπέδου ανάπτυξης της υδροηλεκτρικής ενέργειας μπορεί να προσθέσει 1,1 τρισεκατομμύριο κιλοβατώρες ηλεκτρικής ενέργειας ετησίως, κάτι που όχι μόνο καλύπτει το ενεργειακό κενό, αλλά και ενισχύει σημαντικά τις δυνατότητές μας για την ασφάλεια των υδάτων, όπως η αντιπλημμυρική προστασία και η ξηρασία, η ύδρευση και η άρδευση. Επειδή η υδροηλεκτρική ενέργεια και η εξοικονόμηση νερού είναι άρρηκτα συνδεδεμένες, η ικανότητα ρύθμισης και ελέγχου των υδάτινων πόρων είναι πολύ χαμηλή για να υστερήσει η χώρα μου σε σχέση με τις ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής.
Το δεύτερο είναι η επίλυση του προβλήματος τυχαίας μεταβλητότητας της αιολικής και της ηλιακής ενέργειας, και η υδροηλεκτρική ενέργεια είναι επίσης άρρηκτα συνδεδεμένη. Το 2030, το ποσοστό της εγκατεστημένης αιολικής και ηλιακής ενέργειας στο ηλεκτρικό δίκτυο θα αυξηθεί από λιγότερο από 25% σε τουλάχιστον 40%. Η αιολική και η ηλιακή ενέργεια είναι και οι δύο διαλείπουσα παραγωγή ενέργειας, και όσο υψηλότερο είναι το ποσοστό, τόσο υψηλότερες είναι οι απαιτήσεις για αποθήκευση ενέργειας στο δίκτυο. Μεταξύ όλων των τρεχουσών μεθόδων αποθήκευσης ενέργειας, η αντλιοταμίευση, η οποία έχει ιστορία άνω των εκατό ετών, είναι η πιο ώριμη τεχνολογία, η καλύτερη οικονομική επιλογή και το δυναμικό για ανάπτυξη μεγάλης κλίμακας. Από το τέλος του 2019, το 93,4% των παγκόσμιων έργων αποθήκευσης ενέργειας είναι αντλιοταμίευση και το 50% της εγκατεστημένης χωρητικότητας αντλιοταμίευσης συγκεντρώνεται στις ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής. Η χρήση της «πλήρους ανάπτυξης της ενέργειας του νερού» ως «υπερμπαταρίας» για την ανάπτυξη μεγάλης κλίμακας της αιολικής και ηλιακής ενέργειας και η μετατροπή της σε μια σταθερή και ελεγχόμενη ενέργεια υψηλής ποιότητας αποτελεί σημαντική εμπειρία των σημερινών διεθνών ηγετών μείωσης των εκπομπών άνθρακα. Προς το παρόν, η εγκατεστημένη δυναμικότητα αντλησιοταμίευσης της χώρας μου αντιπροσωπεύει μόνο το 1,43% του δικτύου, γεγονός που αποτελεί σημαντικό μειονέκτημα που περιορίζει την επίτευξη του στόχου του «διπλού άνθρακα».
Τα μικρά υδροηλεκτρικά έργα αντιπροσωπεύουν το ένα πέμπτο των συνολικών αναπτυσσόμενων υδροηλεκτρικών πόρων της χώρας μου (ισοδύναμα με έξι σταθμούς παραγωγής ενέργειας στα Τρία Φαράγγια). Δεν μπορούν να αγνοηθούν μόνο οι δικές τους συνεισφορές στην παραγωγή ενέργειας και στη μείωση των εκπομπών, αλλά, το πιο σημαντικό, πολλά μικρά υδροηλεκτρικά εργοστάσια που είναι διασκορπισμένα σε όλη τη χώρα μπορούν να μετατραπούν σε σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με αντλιοστάσια και να αποτελέσουν μια απαραίτητη σημαντική υποστήριξη για «ένα νέο σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας που προσαρμόζεται σε ένα υψηλό ποσοστό αιολικής και ηλιακής ενέργειας στο δίκτυο».
Ωστόσο, η μικρή υδροηλεκτρική ενέργεια της χώρας μου έχει αντιμετωπίσει τον αντίκτυπο της «κατεδάφισης ενός μεγέθους για όλους» σε ορισμένες περιοχές, όπου το δυναμικό των πόρων δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί πλήρως. Οι ανεπτυγμένες χώρες, οι οποίες είναι πολύ πιο ανεπτυγμένες από τη δική μας, εξακολουθούν να αγωνίζονται να αξιοποιήσουν το δυναμικό των μικρών υδροηλεκτρικών. Για παράδειγμα, τον Απρίλιο του 2021, ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Χάρις δήλωσε δημόσια: «Ο προηγούμενος πόλεμος ήταν για τη μάχη για το πετρέλαιο και ο επόμενος πόλεμος ήταν για τη μάχη για το νερό. Το νομοσχέδιο του Μπάιντεν για τις υποδομές θα επικεντρωθεί στην εξοικονόμηση νερού, η οποία θα φέρει απασχόληση. Σχετίζεται επίσης με τους πόρους στους οποίους βασιζόμαστε για τα προς το ζην. Η επένδυση σε αυτό το «πολύτιμο αγαθό» νερό θα ενισχύσει την εθνική ισχύ των Ηνωμένων Πολιτειών». Η Ελβετία, όπου η ανάπτυξη υδροηλεκτρικής ενέργειας φτάνει το 97%, θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να το αξιοποιήσει ανεξάρτητα από το μέγεθος του ποταμού ή το ύψος της πτώσης. Με την κατασκευή μεγάλων σηράγγων και αγωγών κατά μήκος των βουνών, οι υδροηλεκτρικοί πόροι που είναι διάσπαρτοι στα βουνά και τα ρέματα θα συγκεντρωθούν στις δεξαμενές και στη συνέχεια θα αξιοποιηθούν πλήρως.
Τα τελευταία χρόνια, η μικρή υδροηλεκτρική ενέργεια έχει καταγγελθεί ως ο κύριος ένοχος για την «οικολογική βλάβη». Μερικοί μάλιστα υποστήριξαν ότι «όλοι οι μικροί υδροηλεκτρικοί σταθμοί στους παραποτάμους του ποταμού Γιανγκτσέ θα πρέπει να κατεδαφιστούν». Η αντίθεση στην μικρή υδροηλεκτρική ενέργεια φαίνεται να είναι «της μόδας».
Ανεξάρτητα από τα δύο κύρια οικολογικά οφέλη των μικρών υδροηλεκτρικών για τη μείωση των εκπομπών άνθρακα της χώρας μου και την «αντικατάσταση των καυσόξυλων με ηλεκτρική ενέργεια» στις αγροτικές περιοχές, υπάρχουν μερικές βασικές κοινές ιδέες που δεν πρέπει να είναι ασαφείς όσον αφορά την οικολογική προστασία των ποταμών για τις οποίες ανησυχεί η κοινωνική κοινή γνώμη. Είναι εύκολο να μπει κανείς στην «οικολογική άγνοια» - να αντιμετωπίσει την καταστροφή ως «προστασία» και την οπισθοδρόμηση ως «ανάπτυξη».
Ένα από αυτά είναι ότι ένα ποτάμι που ρέει φυσικά και είναι απαλλαγμένο από οποιονδήποτε περιορισμό δεν είναι σε καμία περίπτωση ευλογία αλλά καταστροφή για την ανθρωπότητα. Οι άνθρωποι ζουν δίπλα στο νερό και αφήνουν τα ποτάμια να ρέουν ελεύθερα, κάτι που ισοδυναμεί με το να αφήνουν τις πλημμύρες να υπερχειλίζουν ελεύθερα σε περιόδους υψηλής στάθμης νερού και να αφήνουν τα ποτάμια να στεγνώνουν ελεύθερα σε περιόδους χαμηλής στάθμης νερού. Ακριβώς επειδή ο αριθμός των περιστατικών και των θανάτων από πλημμύρες και ξηρασίες είναι ο υψηλότερος μεταξύ όλων των φυσικών καταστροφών, η διαχείριση των πλημμυρών των ποταμών θεωρείται πάντα ως ένα σημαντικό ζήτημα διακυβέρνησης στην Κίνα και στο εξωτερικό. Η τεχνολογία απόσβεσης και υδροηλεκτρικής ενέργειας έχουν κάνει ένα ποιοτικό άλμα στην ικανότητα ελέγχου των πλημμυρών των ποταμών. Οι πλημμύρες και οι πλημμύρες των ποταμών θεωρούνται ακαταμάχητη φυσική καταστροφική δύναμη από την αρχαιότητα και έχουν γίνει ανθρώπινος έλεγχος. Αξιοποιήστε τη δύναμη και κάντε την ωφέλιμη για την κοινωνία (άρδευση χωραφιών, αύξηση ορμής κ.λπ.). Επομένως, η κατασκευή φραγμάτων και ο περιορισμός του νερού για την αρχιτεκτονική τοπίου είναι η πρόοδος του ανθρώπινου πολιτισμού και η απομάκρυνση όλων των φραγμάτων θα επιτρέψει στους ανθρώπους να επιστρέψουν στην βάρβαρη κατάσταση της «εξάρτησης από τον παράδεισο για τροφή, παραίτησης και παθητικής προσκόλλησης στη φύση».
Δεύτερον, το καλό οικολογικό περιβάλλον των ανεπτυγμένων χωρών και περιοχών οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην κατασκευή φραγμάτων ποταμών και στην πλήρη ανάπτυξη της υδροηλεκτρικής ενέργειας. Προς το παρόν, εκτός από την κατασκευή δεξαμενών και φραγμάτων, η ανθρωπότητα δεν έχει άλλα μέσα για να λύσει ριζικά την αντίφαση της άνισης κατανομής των φυσικών υδάτινων πόρων στο χρόνο και τον χώρο. Η ικανότητα ρύθμισης και ελέγχου των υδάτινων πόρων, που χαρακτηρίζεται από τον βαθμό ανάπτυξης της υδροηλεκτρικής ενέργειας και την κατά κεφαλήν χωρητικότητα αποθήκευσης, δεν υπάρχει διεθνώς. Γραμμή", αντίθετα, όσο υψηλότερη τόσο το καλύτερο. Οι ανεπτυγμένες χώρες στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ουσιαστικά ολοκληρώσει την ανάπτυξη της υδροηλεκτρικής ενέργειας ποταμών ήδη από τα μέσα του 20ού αιώνα, και το μέσο επίπεδο ανάπτυξης της υδροηλεκτρικής ενέργειας και η κατά κεφαλήν χωρητικότητα αποθήκευσης είναι διπλάσια και πέντε φορές μεγαλύτερη από αυτή της χώρας μου, αντίστοιχα. Η πρακτική έχει αποδείξει εδώ και καιρό ότι τα υδροηλεκτρικά έργα δεν αποτελούν «εντερική απόφραξη» των ποταμών, αλλά «σφιγκτήρες» απαραίτητοι για τη διατήρηση της υγείας. Το επίπεδο ανάπτυξης της υδροηλεκτρικής ενέργειας σε καταρράκτη είναι πολύ υψηλότερο από αυτό του Δούναβη, του Ρήνου, της Κολούμπια, του Μισισιπή, του Τενεσί και άλλων μεγάλων ευρωπαϊκών και αμερικανικών ποταμών του ποταμού Γιανγκτσέ, τα οποία είναι όλα όμορφα, οικονομικά ευημερούντα και αρμονικά μέρη με ανθρώπους και νερό.
Το τρίτο είναι η αφυδάτωση και η διακοπή τμημάτων ποταμών που προκαλείται από μερική εκτροπή μικρών υδροηλεκτρικών, η οποία αποτελεί κακή διαχείριση και όχι εγγενές ελάττωμα. Ο υδροηλεκτρικός σταθμός εκτροπής είναι ένα είδος τεχνολογίας για την υψηλής απόδοσης αξιοποίηση της υδάτινης ενέργειας, η οποία είναι ευρέως διαδεδομένη τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Λόγω της πρώιμης κατασκευής ορισμένων μικρών υδροηλεκτρικών έργων εκτροπής στη χώρα μου, ο σχεδιασμός και η μελέτη δεν ήταν αρκετά επιστημονικά. Εκείνη την εποχή, δεν υπήρχαν μέθοδοι ευαισθητοποίησης και διαχείρισης για να διασφαλιστεί η «οικολογική ροή», η οποία οδήγησε σε υπερβολική χρήση νερού για την παραγωγή ενέργειας και στο τμήμα του ποταμού μεταξύ των εργοστασίων και των φραγμάτων (κυρίως μήκους αρκετών χιλιομέτρων). Το φαινόμενο της αφυδάτωσης και της ξήρανσης ποταμών σε μερικές δεκάδες χιλιόμετρα) έχει επικριθεί ευρέως από την κοινή γνώμη. Αναμφίβολα, η αφυδάτωση και η ξηρή ροή σίγουρα δεν είναι καλές για την οικολογία των ποταμών, αλλά για να λύσουμε το πρόβλημα, δεν μπορούμε να αντιταχθούμε στην αναντιστοιχία αιτίας και αποτελέσματος και να βάλουμε το κάρο μπροστά από το άλογο. Δύο γεγονότα πρέπει να διευκρινιστούν: Πρώτον, οι φυσικές γεωγραφικές συνθήκες της χώρας μου καθορίζουν ότι πολλά ποτάμια είναι εποχιακά. Ακόμα κι αν δεν υπάρχει υδροηλεκτρικός σταθμός, το κανάλι του ποταμού θα αφυδατωθεί και θα στεγνώσει κατά τη διάρκεια της ξηρής περιόδου (αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τόσο η αρχαία όσο και η σύγχρονη Κίνα και οι ξένες χώρες έχουν δώσει ιδιαίτερη προσοχή στην κατασκευή συστημάτων προστασίας του νερού και στη συσσώρευση αφθονίας και ξηρότητας). Το νερό δεν μολύνει το νερό και η αφυδάτωση και η διακοπή που προκαλούνται από ορισμένες μικρές υδροηλεκτρικές μονάδες τύπου εκτροπής μπορούν να λυθούν πλήρως μέσω τεχνολογικού μετασχηματισμού και ενισχυμένης εποπτείας. Τα τελευταία δύο χρόνια, οι εγχώριες μικρές υδροηλεκτρικές μονάδες τύπου εκτροπής έχουν ολοκληρώσει τον τεχνικό μετασχηματισμό της «24ωρης συνεχούς εκκένωσης οικολογικής ροής» και έχουν δημιουργήσει ένα αυστηρό σύστημα παρακολούθησης σε πραγματικό χρόνο και πλατφόρμα εποπτείας.
Συνεπώς, υπάρχει επείγουσα ανάγκη να κατανοηθεί ορθολογικά η σημαντική αξία των μικρών υδροηλεκτρικών έργων για την οικολογική προστασία των μικρών και μεσαίων ποταμών: όχι μόνο εγγυώνται την οικολογική ροή του αρχικού ποταμού, αλλά μειώνουν επίσης τους κινδύνους από ξαφνικές πλημμύρες και καλύπτουν επίσης τις βιοτικές ανάγκες ύδρευσης και άρδευσης. Προς το παρόν, τα μικρά υδροηλεκτρικά έργα μπορούν να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια μόνο όταν υπάρχει περίσσεια νερού, αφού πρώτα διασφαλίσουν την οικολογική ροή του ποταμού. Ακριβώς λόγω της ύπαρξης σταθμών παραγωγής ενέργειας με καταρράκτη, η αρχική κλίση είναι πολύ απότομη και είναι δύσκολο να αποθηκευτεί νερό εκτός από την περίοδο των βροχών. Αντίθετα, είναι βαθμιδωτή. Το έδαφος συγκρατεί το νερό και βελτιώνει σημαντικά την οικολογία. Η φύση των μικρών υδροηλεκτρικών έργων αποτελεί μια σημαντική υποδομή που είναι απαραίτητη για τη διασφάλιση της βιοπορισμού των μικρών και μεσαίων χωριών και πόλεων και τη ρύθμιση και τον έλεγχο των υδάτινων πόρων των μικρών και μεσαίων ποταμών. Λόγω προβλημάτων με την κακή διαχείριση ορισμένων σταθμών παραγωγής ενέργειας, όλα τα μικρά υδροηλεκτρικά έργα κατεδαφίζονται βίαια, κάτι που είναι αμφισβητήσιμο.
Η κεντρική κυβέρνηση έχει καταστήσει σαφές ότι η επίτευξη της κορύφωσης των εκπομπών άνθρακα και η ουδετερότητα άνθρακα θα πρέπει να συμπεριληφθούν στο συνολικό σχέδιο της οικοδόμησης του οικολογικού πολιτισμού. Κατά τη διάρκεια της περιόδου του «14ου Πενταετούς Σχεδίου», η οικοδόμηση του οικολογικού πολιτισμού της χώρας μου θα επικεντρωθεί στη μείωση του άνθρακα ως βασική στρατηγική κατεύθυνση. Πρέπει να ακολουθήσουμε ακλόνητα την πορεία της ανάπτυξης υψηλής ποιότητας με οικολογική προτεραιότητα, πράσινη και χαμηλή σε άνθρακα. Η οικολογική προστασία του περιβάλλοντος και η οικονομική ανάπτυξη είναι διαλεκτικά ενοποιημένες και συμπληρωματικές.
Πώς οι τοπικές αυτοδιοικήσεις θα πρέπει να κατανοούν με ακρίβεια και να εφαρμόζουν πραγματικά τις πολιτικές και τις απαιτήσεις της κεντρικής κυβέρνησης. Η Μικρή Υδροηλεκτρική Ενέργεια Fujian Xiadang έχει κάνει μια καλή ερμηνεία αυτού.
Η κωμόπολη Xiadang στο Ningde της Φουτζιάν ήταν κάποτε μια ιδιαίτερα φτωχή κωμόπολη και «Πέντε κωμοπόλεις χωρίς δρόμους» (χωρίς τρεχούμενο νερό, χωρίς φωτισμό, χωρίς δημοσιονομικά έσοδα, χωρίς δημόσιους χώρους γραφείων) στην ανατολική Φουτζιάν. Η χρήση τοπικών υδάτινων πόρων για την κατασκευή ενός σταθμού παραγωγής ενέργειας «ισοδυναμεί με το να πιάσεις μια κότα που μπορεί να γεννήσει αυγά». Το 1989, όταν τα τοπικά οικονομικά ήταν πολύ περιορισμένα, η Νομαρχιακή Επιτροπή Ningde διέθεσε 400.000 γιουάν για την κατασκευή μικρών υδροηλεκτρικών σταθμών. Έκτοτε, το κατώτερο κόμμα έχει αποχαιρετήσει την ιστορία των λωρίδων μπαμπού και του φωτισμού από ρητίνη πεύκου. Το ζήτημα της άρδευσης περισσότερων από 2.000 στρεμμάτων γεωργικής γης έχει επίσης λυθεί και οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να σκέφτονται τον τρόπο να πλουτίσουν, σχηματίζοντας τις δύο πυλώνες της βιομηχανίας του τσαγιού και του τουρισμού. Με τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των ανθρώπων και τη ζήτηση για ηλεκτρική ενέργεια, η Εταιρεία Μικρών Υδροηλεκτρικών Σταθμών Xiadang έχει πραγματοποιήσει αρκετές φορές επέκταση, αναβάθμιση και μετασχηματισμό της αποδοτικότητας. Αυτός ο σταθμός παραγωγής ενέργειας τύπου εκτροπής που «προκαλεί ζημιά στο ποτάμι και παρακάμπτει το νερό για την αρχιτεκτονική τοπίου» τώρα εκκενώνεται συνεχώς για 24 ώρες. Η οικολογική ροή διασφαλίζει ότι τα κατάντη ποτάμια είναι καθαρά και ομαλά, παρουσιάζοντας μια όμορφη εικόνα μείωσης της φτώχειας, αναζωογόνησης της υπαίθρου και πράσινης ανάπτυξης χαμηλών εκπομπών άνθρακα. Η ανάπτυξη μικρών υδροηλεκτρικών έργων για την τόνωση της οικονομίας ενός μέρους, την προστασία του περιβάλλοντος και το όφελος των ανθρώπων του ενός μέρους είναι ακριβώς η απεικόνιση των μικρών υδροηλεκτρικών έργων σε πολλές αγροτικές και απομακρυσμένες περιοχές της χώρας μας.
Ωστόσο, σε ορισμένα μέρη της χώρας, «η κατάργηση των μικρών υδροηλεκτρικών έργων σε όλους τους τομείς» και η «επιτάχυνση της απόσυρσης των μικρών υδροηλεκτρικών έργων» θεωρούνται «οικολογική αποκατάσταση και οικολογική προστασία». Αυτή η πρακτική έχει προκαλέσει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη και απαιτείται επείγουσα προσοχή και διορθώσεις το συντομότερο δυνατό. Για παράδειγμα:
Το πρώτο είναι η ταφή των σημαντικών κινδύνων ασφαλείας για την ασφάλεια της ζωής και της περιουσίας των τοπικών κατοίκων. Σχεδόν το 90% των βλαβών φραγμάτων στον κόσμο συμβαίνουν σε φράγματα ταμιευτήρων χωρίς υδροηλεκτρικούς σταθμούς. Η πρακτική της διατήρησης του φράγματος της ταμιευτήρα αλλά της αποσυναρμολόγησης της υδροηλεκτρικής μονάδας παραβιάζει την επιστήμη και ισοδυναμεί με την απώλεια της πιο αποτελεσματικής εγγύησης ασφάλειας όσον αφορά την τεχνολογία και την καθημερινή διαχείριση της ασφάλειας του φράγματος.
Δεύτερον, οι περιφέρειες που έχουν ήδη επιτύχει την κορύφωση των εκπομπών άνθρακα από την ηλεκτρική ενέργεια πρέπει να αυξήσουν την παραγωγή ενέργειας από άνθρακα για να αντισταθμίσουν την έλλειψη. Η κεντρική κυβέρνηση απαιτεί από τις περιφέρειες με τις κατάλληλες συνθήκες να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στην επίτευξη του στόχου της επίτευξης των κορυφών. Η κατάργηση των μικρών υδροηλεκτρικών έργων σε όλους τους τομείς θα αυξήσει αναπόφευκτα την προσφορά άνθρακα και ηλεκτρικής ενέργειας σε περιοχές όπου οι συνθήκες για τους φυσικούς πόρους δεν είναι καλές, διαφορετικά θα υπάρξει μεγάλο κενό και ορισμένες περιοχές ενδέχεται ακόμη και να υποφέρουν από ελλείψεις ηλεκτρικής ενέργειας.
Το τρίτο είναι η σοβαρή ζημιά στα φυσικά τοπία και τους υγροτόπους και η μείωση των δυνατοτήτων πρόληψης και μετριασμού των καταστροφών στις ορεινές περιοχές. Με την κατάργηση των μικρών υδροηλεκτρικών σταθμών, πολλά γραφικά σημεία, πάρκα υγροτόπων, ιβίδες με λοφίο και άλλα σπάνια πτηνά που εξαρτώνταν από την περιοχή του ταμιευτήρα δεν θα υπάρχουν πλέον. Χωρίς την ενεργειακή κατανάλωση των υδροηλεκτρικών σταθμών, είναι αδύνατο να μετριαστεί η διάβρωση των ορεινών κοιλάδων από τα ποτάμια, ενώ θα αυξηθούν και οι γεωλογικές καταστροφές, όπως οι κατολισθήσεις και οι λασπογενείς πλημμύρες.
Τέταρτον, ο δανεισμός και η αποσυναρμολόγηση σταθμών παραγωγής ενέργειας μπορεί να δημιουργήσει οικονομικούς κινδύνους και να επηρεάσει την κοινωνική σταθερότητα. Η απόσυρση των μικρών υδροηλεκτρικών έργων θα απαιτήσει ένα μεγάλο ποσό αποζημιωτικών κεφαλαίων, γεγονός που θα βάλει πολλές φτωχές κομητείες σε επίπεδο πολιτείας που μόλις έχουν αποδεσμευτεί από τα καπέλα τους σε τεράστια χρέη. Εάν η αποζημίωση δεν καταβληθεί εγκαίρως, θα οδηγήσει σε αθετήσεις δανείων. Προς το παρόν, έχουν σημειωθεί κοινωνικές συγκρούσεις και περιστατικά προστασίας των δικαιωμάτων σε ορισμένα μέρη.
Η υδροηλεκτρική ενέργεια δεν είναι μόνο μια καθαρή ενέργεια που αναγνωρίζεται από τη διεθνή κοινότητα, αλλά έχει επίσης μια λειτουργία ρύθμισης και ελέγχου των υδάτινων πόρων που δεν μπορεί να αντικατασταθεί από κανένα άλλο έργο. Οι ανεπτυγμένες χώρες στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν εισέλθει ποτέ στην «εποχή της κατεδάφισης φραγμάτων». Αντιθέτως, αυτό συμβαίνει ακριβώς επειδή το επίπεδο ανάπτυξης της υδροηλεκτρικής ενέργειας και η κατά κεφαλήν χωρητικότητα αποθήκευσης είναι πολύ υψηλότερα από αυτά της χώρας μας. Προωθήστε τον μετασχηματισμό της «100% ανανεώσιμης ενέργειας το 2050» με χαμηλό κόστος και υψηλότερη απόδοση.
Την τελευταία δεκαετία περίπου, λόγω της παραπλανητικής έννοιας της «δαιμονοποίησης της υδροηλεκτρικής ενέργειας», η κατανόηση πολλών ανθρώπων για την υδροηλεκτρική ενέργεια παρέμεινε σε σχετικά χαμηλό επίπεδο. Ορισμένα μεγάλα υδροηλεκτρικά έργα που σχετίζονται με την εθνική οικονομία και τα μέσα διαβίωσης των ανθρώπων έχουν ακυρωθεί ή έχουν παγώσει. Ως αποτέλεσμα, η τρέχουσα ικανότητα ελέγχου των υδάτινων πόρων της χώρας μου είναι μόνο το ένα πέμπτο του μέσου επιπέδου των ανεπτυγμένων χωρών και η ποσότητα νερού που διατίθεται ανά κάτοικο βρισκόταν πάντα σε κατάσταση «ακραίας έλλειψης νερού» με βάση τα διεθνή πρότυπα, και η λεκάνη απορροής του ποταμού Γιανγκτσέ αντιμετωπίζει σοβαρή πίεση για τον έλεγχο των πλημμυρών και την καταπολέμηση των πλημμυρών σχεδόν κάθε χρόνο. Εάν δεν εξαλειφθεί η παρέμβαση της «δαιμονοποίησης της υδροηλεκτρικής ενέργειας», θα είναι ακόμη πιο δύσκολο για εμάς να εφαρμόσουμε τον στόχο της «διπλής εκπομπής άνθρακα» λόγω της έλλειψης συνεισφοράς από την υδροηλεκτρική ενέργεια.
Είτε πρόκειται για τη διατήρηση της εθνικής ασφάλειας των υδάτων και της επισιτιστικής ασφάλειας, είτε για την εκπλήρωση της επίσημης δέσμευσης της χώρας μου στον διεθνή στόχο «διπλού άνθρακα», η ανάπτυξη της υδροηλεκτρικής ενέργειας δεν μπορεί πλέον να καθυστερήσει. Είναι απολύτως απαραίτητο να καθαριστεί και να αναμορφωθεί η βιομηχανία μικρών υδροηλεκτρικών, αλλά δεν μπορεί να είναι υπερβολική και να επηρεάσει τη συνολική κατάσταση, και δεν μπορεί να γίνει σε όλα τα επίπεδα, πόσο μάλλον να σταματήσει η επακόλουθη ανάπτυξη μικρών υδροηλεκτρικών που έχουν μεγάλο δυναμικό πόρων. Υπάρχει επείγουσα ανάγκη να επιστρέψουμε στην επιστημονική ορθολογικότητα, να εδραιώσουμε την κοινωνική συναίνεση, να αποφύγουμε παρακάμψεις και λάθος δρόμους και να πληρώσουμε περιττό κοινωνικό κόστος.
Ώρα δημοσίευσης: 14 Αυγούστου 2021
