Pelton-radoj estas oftaj turbinoj por malgrandaj akvoenergio, kiam la disponebla akvofonto havas relative altan hidraŭlikan premon ĉe malaltaj flukvantoj, kie la Pelton-rado estas plej efika. Pelton-radoj estas fabrikitaj en ĉiuj grandecoj, de la plej malgrandaj mikro-hidrosistemoj ĝis multe pli grandaj ol la malgrandaj 10-MW-unuoj postulus.
Funkcie, kiam la akvojeto trafas la konturitajn sitelklingojn, la direkto de la akvorapideco ŝanĝiĝas por sekvi la konturojn de la sitelo. La akva impulsenergio penas tordmomanton sur la sitelo-radosistemo, turnigante la radon; la akvofluo mem faras "U-turnon" kaj eliras ĉe la eksteraj flankoj de la sitelo, malakcelita al malalta rapideco. En la procezo, la movokvanto de la akvojeto estas transdonita al la rado kaj de tie al turbino. Tiel, "impulsenergio" ja laboras sur la turbino. Por maksimuma potenco kaj efikeco, la rado-turbinsistemo estas desegnita tiel, ke la akvojeta rapideco estas duoble la rapideco de la rotaciantaj siteloj. Tre malgranda procento de la originala kineta energio de la akvojeto restos en la akvo, kio kaŭzas, ke la sitelo malpleniĝos samrapide kiel ĝi pleniĝos, kaj tiel permesas al la altprema enira fluo daŭri seninterrompe kaj sen energimalŝparo. Tipe du siteloj estas muntitaj flank-al-flanke sur la rado, kio permesas dividi la akvojeton en du egalajn fluojn. Tio balancas la flankajn ŝarĝfortojn sur la rado kaj helpas certigi glatan, efikan translokigon de la impeto de la fluida akvoŝpruco al la turbinrado.