Turbina aquatica est genus machinae turbinicae in machinis fluidis. Iam circa annum 100 a.C.n., prototypum turbinis aquaticae – turbina aquatica – natum est. Eo tempore, functio principalis erat machinas ad frumentum tractandum et irrigationem impellere. Turbina aquatica, ut instrumentum mechanicum a fluxu aquae impulsum, ad turbinam aquaticam hodiernam evoluta est, et eius ambitus applicationis etiam dilatatus est. Ubi igitur turbinae aquaticae modernae praecipue adhibentur?
Turbina aquaria imprimis in stationibus potentiae accumulationis cum antlia adhibetur. Cum onus systematis potentiae minus est quam onus basicum, ut antlia aquaria adhiberi potest ad capacitatem superfluam generationis potentiae utendum ad aquam ex receptaculo inferiore ad receptaculum superiore impellendam et energiam in forma energiae potentialis condendam; cum onus systematis maius est quam onus basicum, ut turbina aquaria adhiberi potest ad electricitatem generandam et onus maximum accommodandum. Ergo, statio potentiae accumulationis cum antlia pura potentiam systematis potentiae augere non potest, sed oeconomiam operationis unitatum generationis potentiae thermalis emendare et efficientiam generalem systematis potentiae amplificare potest. Ab annis 1950, unitates accumulationis cum antlia late aestimatae sunt et celeriter evolutae sunt toto orbe terrarum.
Unitates accumulationis cum antlia, quae in stadio primo vel cum altitudine aquae magna excogitatae sunt, plerumque tres machinas typos adhibent, id est, ex motore generatore, turbina aquaria et antlia aquaria in serie constant. Commodum eorum est quod turbina aquaria et antlia aquaria separatim designantur, quod magnam efficientiam habere potest, et directio rotationis unitatis eadem est dum generatur et pumpatur, quae celeriter a generatione potentiae ad pumpandum, vel a pumpando ad generationem potentiae converti potest. Simul, turbina ad unitatem incipiendam adhiberi potest. Incommoda eius sunt sumptus altus et magna pecunia in statione electrica collocata.
Alae turbinis antliae inclinatae rotari possunt, et nihilominus bonam operationem praestant cum altitudine aquae et onus mutantur. Attamen, ob proprietates hydraulicas et firmitatem materiae limitatae, maxima altitudo aquae tantum 136.2m erat initio annorum 1980 (statio electrica Kogen prima in Iaponia). Pro maioribus altitudine aquae, turbinae antliae Francis requiruntur.
Statio electrica accumulationis per antliationem (HP) receptaculis superioribus et inferioribus instructa est. Sub condicione eandem energiam accumulandi, auctus altitudines capacitatem accumulationis minuere, celeritatem unitatis augere, et sumptum proiecti minuere potest. Quare, stationes electricae accumulationis energiae altae altitudines supra 300 metra celeriter evolvuntur. Turbina antliae Francis cum altitudine aquae maxima in mundo in statione electrica Beinabashta in Iugoslavia installata est. Potentia unius unitatis 315 MW est et altitudo aquae turbinis 600.3 metra est; antlia altitudinem 623.1m et celeritatem rotationis 428.6 R/min habet, et anno 1977 in operationem missa est. Ab saeculo XX, unitates hydroelectricae ad parametros altos et magnam capacitatem evolvuntur. Cum incremento capacitatis ignis in systemate electrico et evolutione energiae nuclearis, ut problema rationabilis reductionis culminis solvatur, nationes toto orbe active stationes electricas accumulationis per antliationem aedificant, praeter stationes electricas magnae scalae in magnis systematibus aquariis fortiter evolvunt vel expandunt. Quare, turbinae antliae celeriter evolutae sunt.
Turbina aquatica, machina potentiae quae vim fluxus aquae in vim mechanicam rotantem convertit, pars indispensabilis est in generatore turbinarum aquaticarum. Hodie, problema tutelae naturae magis ac magis grave fit. Energia hydroelectrica, modus generationis energiae purae utens, usum suum et promotionem auget. Ut variis opibus hydraulicis plene utantur, aestus, flumina plana cum declivitate humili, et etiam undae, attentionem late attraxerunt, quod ad celerem progressionem turbinarum tubularium aliarumque unitatum parvarum duxit.
Tempus publicationis: VI Aprilis MMXXII
