Stationes hydroelectricae, mea quidem sententia, oculis captant, nam magnitudine earum vix hominum oculis effugere potest. Attamen, in immenso Khingan Magno et silvis fertilibus, difficile est imaginari quomodo statio hydroelectrica cum sensu mysterii in silva inculta lateat. Fortasse propter locum singularem et occultum, haec "statio hydroelectrica septentrionalis Sinarum" diu quasi legenda nota est.
In via centum chiliometrorum a Comitatu Huma ad meridiem, nihil est magis commune quam silvae montanae in regione silvae Khingan Maioris. Mutatio temporum autumno auream colorem vertit, sed nulla vestigia stationum hydroelectricarum in via inveniuntur. Cum ad vicum Kuanhe advenimus, duce, "signum" stationis hydroelectricae ignotae invenimus.
Quamquam res peculiaris est, statio hydroelectrica Sinarum septentrionalis, etsi propter situm in cacumine Taoyuan in fertilibus agris Xing'an abdita, olim propter remotionem et tranquillitatem sensum praebebat.
Si omnia tempus et locum opportunum requirunt, Statio Hydroelectrica Taoyuanfeng iam commodis loci usa est. Adiuvantibus continuis altis montibus Wuhua et abundanti ac rapido fluxu aquae clari tributarii Heilongjiang, fluminis Kuanhe, minus quam decem chiliometra a flumine finitimo inter Sinam et Russiam, Heilongjiang, distat, et etiam prope angustissimam partem maximi sinus mundi, "Dulikou", quae etiam viginti chiliometra distat, sita est. Statio hydroelectrica, quae ignota videtur, in montibus latet, sed omnibus commodis naturalibus regionis circumstantis utitur.

Kuanhe flumen, quasi "anima" stationum hydroelectricarum, vim maximam praebet ad electricitatem generandam per aquam mutuandam. Kuan flumen, ut praecipuus Heilongjiang tributarius, originem trahit ex regione montana 624.8 metrorum alta in montibus limitibus fluminis Huma Comitatus. Aqua per septentrionalem Huma Comitatum et Sanka Pagum fluit, et in Heilongjiang influit spatio unius chiliometri ad septentrionem a Sanka Pago. Ipse flumen Kuanhe etiam multos tributarios habet, latitudine a 5 metris ad 26 metra variantes, propter rapidum fluxum aquae – fluxus medius 13.1 metrorum cubicorum per secundum – qui condicionem necessariam praebet ad stationem hydroelectricam constituendam.
Pavilion observationis singularis in cacumine Montis Wuhua constructus est, ubi statio hydroelectrica sita est, vastam totius lacus aquarii extensionem prospiciens.
Anno MCMXCI, antecessor huius stationis hydroelectricae Taoyuanfeng, paulo obscurae, nomen admodum contemporaneum habebat – Statio Hydroelectrica Tuanjie in Comitatu Huma. Initio constructionis stationum hydroelectricarum, consilium erat ut in generatione energiae incumberet, simul considerans usum comprehensivum moderationis inundationum, pisciculturae, aliorumque magnorum operum conservationis aquae et centri hydroelectrici.
Area alvei moderandi receptaculi est 1062 chiliometrorum quadratorum, cum capacitate totali repositionis 145 milionum metrorum cubicorum. Culmen aggeris principalis est 229.20 metra altus, clypeus muri undarum est 230.40 metra altus, clypeus aggeris principalis est 266 metra longus, clypeus aggeris auxiliaris est 370 metra longus, et capacitas installata stationis electricae est 3 x 3500 chiliowatta. Norma inundationis designationis machinalis est semel in 200 annis.
Attamen, ex quo constructionis initium officiale die XVIII Decembris anni MCMXCII factum est, ob difficultates pecuniarias, multae vicissitudines in processu constructionis fuerunt. Tandem, die XVIII Iulii anni MMII, post decem annos, operatio experimentalis et generatio energiae feliciter evenerunt, implentes vacuitatem nullae productionis energiae hydroelectricae in septentrionali Sina. Hactenus, haec statio hydroelectrica septentrionalis, in fertili Khingan Magno latens, extremam partem septentrionalem Sinae "dominavit".
Via plana e cemento iam constructa, vestigia facile ad medium montis ascensum pervenerunt. Alta moles, montibus altis tecta, tandem velum densae silvae sustulit et ante eos eminuit. Circumspiciens, subito in cacumine moles stetit et se convertit. Aedificium officinae inter arbores in terra latebat, quod in loco humili esse videbatur, sed alveo aggeris respondebat. Ex reliquis aedificiis sustentantibus, magnitudinem huius loci imaginari licet.
Appropinquantes aggeri, quamquam non tam pulchri quam "altae fauces e Pinghu ducentes" Trium Faucium, difficile tamen est magnificas eius scaenas "altorum montium e Pinghu ductium" celare. Mons Wuhua circumstans diu stratis silvae sub vento autumnali Buddhae flante tectus est, montes in varios colores transformans. Hae coloratae partes colorum in conspectum veniunt et etiam cum lata superficie aquae aggeris communicantur, permittens ut hae coloratae scaenae autumnales in superficie aquae reflectantur, plicaturam visualem scaenae formantes, perfectam imaginem superficiei aquae extendentes.
Aedificatores priores montes et vias sculpserunt, lacum alpinum perfectum una cum Monte Quinque Florum et aggere creantes. Quamquam artificialis erat, vere quasi creatio naturalis erat. Prope montem prope aggerem, vestigia effossionis adhuc videri possunt, et lacus ante eum etiam magnum sinum aquae tranquillae habet, qui adhuc quiete hic "iacet" propter accumulationem aquae fluminis lati a natura donatae.
Non solum lenis et sine impedimentis est, sed sub hac perspicua superficie aquae, innumeris etiam piscibus in lacu libere natant. Ut "optimi socii" ad aquas conservandas, pisces in lacu non solum fontem aquae purificare possunt, sed etiam incolis cibos piscium recentes deliciosissimos praebere. Secundum angustum gradum lapideum iuxta aggerem, libra altitudinem aquae metiens a summo ad imum posita est, quae olim "via laboris dedicata" erat ad aquae gradum detegendum. Eo tempore, compendiaria via facta est incolis ut ad glaciei superficiem lacus hieme descenderent. Foramina glacialia in superficie glaciei fodiendo, pisces capitibus prominentibus hamum mordere possunt, quod eum rarum "morsum deliciosum" hieme facit.
Ambulans iuxta ripam aggeris, agger curvam visualem mirabilem lacui eiusque prospectui praebet. Sol autumnalis calidus non iam fulgens et clarus est sicut aestas, sed colorem flavum aurantiacum calidum in lacum proiciens. Sub aura leni, molles undae aurantiacae leves undas creant. Dum superficiem aquae leviter undulatam admirabar, casu pavilionem observationis singularem in opposito monte Wuhua inveni, qui fere aestimatur esse locum ubi cacumen montis optima prospectu est.
Media parte montis deorsum, alia semita aperta est ad continuandam custodiam montanam. Ob silvas aestivas luxuriantes, pavilio ruber, qui antea valde eminenter fuerat, nunc densa silva tectus et difficilis inveniendo erat. Incolarum auxilio, "signum arcanum" inventum est – in silva montana, ubi viam quaerebamus, magnus et densus ager frumenti a sinistra parte viae terreae undulatae erat. Sequentes agros frumenti, invenimus semitam simplicem, lateribus rubris secretissimis stratam, quae ad hunc mysteriosum pavilion rubrum in cacumine montis ducit.
Cito intra pavilionem, momento fumus magnificus et vastitas lacus patefiunt, circumdati agris fertilibus infinitis et silvis densis. Scala lignea ad secundum tabulatum pavilionis ascendens, prospectus etiam latior fit. Sol autumnalis in superficiem aquae prominet, varias caeruleorum umbras exhibens. Tranquilla est et non miranda, et montibus silvisque utrinque comitatur. Magnitudo et magnitudo superficiei lacus difficile est uno momento plene comprehendere.
Subito, sub sole occidente in aqua lux argentea apparuit, et incolae dixerunt pisces in calido sole congregatos, actuose ex aqua salientes. Lux argentea cum scintillatione squamarum piscium clare relucebat, et in silentio, solum tenuis sonus venti autumnalis per arbores utrinque spirantis audiebatur.
Tempus publicationis: V Nonas Iul. MMXXIII