„Reglugerð um rekstur rafstöðva“ sem gefin var út í fyrsta skipti af fyrrverandi orkumálaráðuneytinu lagði grunn að gerð reglugerða um rekstur virkjana á staðnum, kvað á um samræmda rekstrarstaðla fyrir rafstöðvar og gegndi jákvæðu hlutverki í að tryggja öruggan og hagkvæman rekstur rafstöðva. Árið 1982 endurskoðaði fyrrverandi vatnsauðlindaráðuneytið upprunalegu reglugerðirnar út frá þróunarþörfum raforkuiðnaðarins og samantekt á hagnýtri reynslu. Endurskoðaðar reglugerðir hafa verið gefnar út í júní 1982 í næstum 20 ár. Á þessu tímabili hafa stórar, háspennurafstöðvar frá erlendum framleiðendum verið teknar í notkun hver á fætur annarri. Uppbygging, efni, tæknileg afköst, sjálfvirkni, aukabúnaður og uppsetning öryggiseftirlitstækja rafstöðvarinnar hafa tekið miklum breytingum með framþróun vísinda og tækni. Sumar ákvæði upprunalegu reglugerðanna eru ekki lengur viðeigandi fyrir núverandi ástand búnaðarins; Með uppsöfnun reynslu af rekstrarstjórnun, umbótum á stjórnunaraðferðum og stöðugri innleiðingu nútímalegra stjórnunaraðferða hefur rekstrarstjórnun rafstöðva rekstrareiningarinnar batnað til muna og er enn notuð. Stjórnunarferlið og aðferðirnar sem kveðið er á um í upprunalegu reglugerðunum geta ekki lengur uppfyllt þarfir um að tryggja öruggan og hagkvæman rekstur rafstöðva. Þessar „reglugerðir um rekstur rafstöðva“ eiga við um gufutúrbínur og vatnsaflsrafala. Þær eru sameiginlegur tæknilegur staðall fyrir báðar. Þó að sérstakar reglugerðir um gufutúrbínur og vatnsaflsrafala séu tilgreindar í reglugerðunum, er sameiginleg áhersla ekki nógu sterk, notkunin er ekki þægileg og ekki er hægt að setja nauðsynlegar og ítarlegar reglugerðir fyrir viðkomandi eiginleika þeirra. Þar sem hlutfall uppsettrar afkastagetu vatnsaflsvirkjana heldur áfram að aukast er nauðsynlegt að móta sérstakar rekstrarreglur fyrir vatnsaflsrafala. Byggt á ofangreindum aðstæðum, til að mæta þörfum framleiðsluþróunar og tækniframfara raforkuiðnaðarins og þörfinni á að vera í samræmi við alþjóðlega staðla, gaf fyrrverandi vísinda- og tækniráðuneyti raforkuiðnaðarins [1994] nr. 42 „Varðandi setningu og endurskoðun staðla fyrir raforkuiðnaðinn“ árið 1994 (fyrst „Tilkynning um samþykki“) út það verkefni að endurskoða „reglugerðir um rekstur rafstöðva“ sem upphaflega ráðuneytið um vatnsauðlindir og raforku gaf út af fyrrverandi Northeast Electric Power Group Company og endursetja „reglugerðir um rekstur vatnsrafstöðva“.
Samantekt á „reglugerð um rekstur vökvaaflstöðva“ hófst í lok árs 1995. Undir skipulagi og forystu fyrrverandi Northeast Electric Power Group Corporation bar Fengman-virkjun ábyrgð á endurskoðun og samantekt reglugerðanna. Við endurskoðun reglugerðanna voru upprunalegu reglugerðirnar greindar og rannsakaðar ítarlega og tengd skjöl um hönnun, framleiðslu, tæknileg skilyrði, notkunarkröfur, tæknilega staðla og önnur skjöl skoðuð, ásamt sérstökum skilyrðum núverandi framleiðslu og reksturs vatnsaflstöðva. Og með framtíðarþróun tækni er lagt til að halda, fjarlægja, breyta, bæta við og bæta innihald upprunalegu reglugerðanna. Á þessum grundvelli, eftir að hafa rannsakað og fengið álit á nokkrum vatnsaflsvirkjunum, var frumdrög að reglugerðinni lögð fram og drög að endurskoðun mynduð. Í maí 1997 skipulagði staðladeild kínverska raforkuráðsins frumfund um endurskoðun á „reglugerð um rekstur vökvaaflstöðva“ (drög til endurskoðunar). Endurskoðunarnefndin, sem samanstóð af hönnunarstofnunum, raforkustofnunum, vatnsaflsvirkjunum og öðrum einingum, framkvæmdi ítarlega endurskoðun á reglugerðunum. Farið var yfir og lagt fram kröfur vegna vandamála sem eru til staðar í efni reglugerðarinnar og þeirra atriða sem þarfnast athygli við undirbúninginn. Á grundvelli endurskoðunarinnar endurskoðaði ritunareiningin hana og bætti við hana aftur og lagði fram „Reglugerð um rekstur vökvarafstöðva“ (drög til samþykktar).
Mikilvægar breytingar á tæknilegu efni eru meðal annars eftirfarandi atriði:
(1) Innbyggð vatnskæld rafstöð er skráð sem kafli í upprunalegu reglugerðinni. Þar sem mjög fáar innbyggðar vatnskældar vatnsaflsrafstöðvar eru í notkun í Kína, og sumar hafa verið breytt í loftkældar, munu þær sjaldan koma fram í framtíðinni. Þess vegna er málefni innbyggðrar vatnskælingar ekki tekið með í þessa endurskoðun. Fyrir þá gerð uppgufunarkælingar sem þróuð hefur verið í Kína á undanförnum árum er hún enn á tilraunastigi og fjöldi eininga í notkun er mjög lítill. Vandamálin sem tengjast uppgufunarkælingu eru ekki tekin með í þessari reglugerð. Hægt er að bæta þeim við í reglugerð um notkun á staðnum í samræmi við reglugerðir framleiðanda og raunverulegar aðstæður.
(2) Þessi reglugerð er eini iðnaðarstaðallinn sem fylgja skal við rekstur vatnsaflsrafstöðva í vatnsaflsvirkjunum. Starfsfólk á staðnum sem sérhæfir sig í rekstri og stjórnun ætti að vera hæft og stranglega framfylgt. Hins vegar, í ljósi þess að rekstraraðilar á staðnum hafa ekki endilega þekkingu á innlendum og iðnaðarstöðlum sem tengjast hönnun, framleiðslu, tæknilegum skilyrðum og öðrum stöðlum vatnsaflsrafstöðva, og skilja ekki sumar af ákvæðunum sem tengjast rekstri vatnsaflsrafstöðva, ætti þessi endurskoðun að fella nokkrar mikilvægar ákvæði sem tengjast rekstri í ofangreindum stöðlum inn í ofangreinda staðla, svo að rekstrarstjórar á staðnum geti náð tökum á þessu efni og stjórnað notkun rafstöðva betur.
(3) Í ljósi vaxandi fjölda dæluorkuvera í Kína er, auk krafna þessarar reglugerðar, kafli helgaður sérstökum aðstæðum og breytilegum tíðni ræsibúnaði sem tengist rekstri rafala/mótora við ýmsar rekstraraðstæður, ræsingu mótora og öðrum málum.
(4) Varðandi nýja rekstraraðferðina „eftirlitslausa“ (fámenn á vakt) sem felur í sér rekstur rafstöðvar, hafa ákveðnar meginreglur verið settar fram til að mæta þörfum nýja rekstrarstjórnunaraðferðarinnar. Við innleiðingu geta komið upp ný vandamál og rekstrareiningin ætti að ákvarða þau út frá raunverulegum aðstæðum með það að markmiði að tryggja öruggan rekstur.
(5) Innlendar stórar þrýstilegur sem fluttar eru inn frá Rússlandi eru framleiddar með teygjanlegum málm- og plastlegum. Eftir tíu ára þróun og prófanir á notkun hafa góðar niðurstöður náðst og þetta hefur orðið þróunarstefna innlendra stórra þrýstilegu. Samkvæmt ákvæðum DL/T 622—1997 „Tæknilegar kröfur um sveigjanlegar málm- og plastlegir fyrir lóðréttar vetnisgjafar“ sem samþykktar voru og gefnar út af fyrrverandi rafmagnsráðuneytinu árið 1997, stjórnar þessi reglugerð rekstrarhita plastlegna og stýrir ræsingu og lokun einingarinnar. Gert er ráð fyrir vandamálum eins og bilunum í kælivatni.
Þessi reglugerð hefur leiðarljós við gerð reglugerða fyrir hverja vatnsaflsvirkjun. Á grundvelli þessarar reglugerðar mun hver vatnsaflsvirkjun og skjöl framleiðanda setja saman reglugerðir fyrir hverja vatnsaflsvirkjun út frá raunverulegum aðstæðum.
Þessi reglugerð var lögð til af fyrrverandi rafmagnsráðuneytinu.
Þessi reglugerð heyrir undir lögsögu tækninefndar raforkuiðnaðarins um staðla fyrir vetnisrafstöðvar.
Skipulag sem hannaði þessa reglugerð: Fengman virkjun.
Aðalhöfundar þessarar reglugerðar: Sun Jiazhen, Xu Li, Geng Fu. Tækninefnd um staðla fyrir vetnisrafstöðvar í raforkuiðnaði túlkar þessa reglugerð.
Almennar meginreglur viðmiðunarstaðla
3.1 Almennar kröfur
3.2 Mæli-, merkja-, verndar- og eftirlitsbúnaður
3.3 Örvunarkerfi
3.4 Kælikerfi
3.5 Lega
4. Rekstrarhamur rafstöðvarinnar
4.1 Rekstrarhamur við tilgreind skilyrði
4.2 Rekstrarhamur þegar hitastig inntakslofts sveiflast
4.3 Rekstrarhamur þegar spenna, tíðni og aflstuðull breytast
5 Eftirlit, skoðun og viðhald á rekstri rafstöðvar
5.1 Ræsing, samsíða tenging, hleðsla og stöðvun rafala
5.2 Eftirlit, skoðun og viðhald meðan rafstöðin er í gangi
5.3 Skoðun og viðhald á rennihring og örvunarkommutatorbursta
5.4 Skoðun og viðhald örvunarbúnaðar
6 Óeðlileg virkni rafstöðvar og viðbrögð við slysi
6.1 Óviljandi ofhleðsla rafstöðvar
6.2 Meðhöndlun slysa á rafstöðvum
6.3 Bilun og óeðlileg virkni rafstöðvar
6.4 Bilun í örvunarkerfinu
7. Rekstrar rafstöðvar/mótors
7.1 Rekstrarhamur rafstöðvar/mótors
7.2 Ræsing, samsíða tenging, gangsetning, stöðvun og umbreyting á vinnuskilyrðum rafal/mótors
7.3 Tíðnibreytibúnaður
6.4 Bilun í örvunarkerfinu
7 Rekstrar rafstöðvar/mótors
7.1 Rekstrarhamur rafstöðvar/mótors
7.2 Ræsing, samsíða tenging, gangsetning, stöðvun og umbreyting á vinnuskilyrðum rafal/mótors
7.3 Tíðnibreytibúnaður
Staðall fyrir raforkuiðnað Alþýðulýðveldisins Kína
Rekstrarreglugerðir fyrir vatnstúrbínur DL/T 751-2001
Kóði fyrir vökvatúrbínuafl
Þessi staðall tilgreinir grunn tæknilegar kröfur, rekstrarháttur, notkun, skoðun og viðhald, meðhöndlun slysa og önnur tengd atriði varðandi rekstur vatnsaflsrafstöðva.
Þessi staðall á við um samstilltar vatnsaflsframleiðslur með afkastagetu 10 MW og stærri í orkukerfum (samstilltar vatnsaflsframleiðslur undir 10 MW geta verið útfærðar með tilvísun). Þessi staðall á einnig við um rafalvélar/mótora í dælugeymslueiningum.
Viðmiðunarstaðall
Ákvæðin í eftirfarandi stöðlum mynda ákvæði þessa staðals með tilvitnun í hann. Á útgáfutíma voru tilgreindar útgáfur í gildi. Allir staðlar verða endurskoðaðir og allir aðilar sem nota þennan staðal ættu að kanna möguleikann á að nota nýjustu útgáfu eftirfarandi staðla.
GB/T7409—1997
Samstillt mótorörvunarkerfi
Tæknilegar kröfur um örvunarkerfi stórra og meðalstórra samstilltra rafala
GB 7894—2000
Grunn tæknileg skilyrði vatnsaflsframleiðslu
GB 8564—1988
Tæknilegar forskriftir fyrir uppsetningu vetnisgjafa
DL/T 491—1992
Reglur um rekstur og viðhald stórra og meðalstórra rafstöðva með stöðugum jafnriðlum
DL/T 583—1995
Tæknilegar aðstæður fyrir örvunarkerfi og tæki til stöðugrar leiðréttingar fyrir stóra og meðalstóra vatnsaflsframleiðslu
DL/T 622—1997
Tæknilegar kröfur um teygjanlega málmplastþrýstilagerhylki í lóðréttum vatnsrafstöðvum
Almennt
3.1 Almennar kröfur
3.1.1 Hver túrbínuaflstöð (hér eftir nefnd rafall) og örvunarbúnaður (þar með talið örvunarbúnaður) ætti að vera með merkiplötu framleiðanda. Orkugeymslueiningin skal merkt með merkiplötum fyrir orkuframleiðslu og dælingarskilyrði, eftir því sem við á.
3.1.2 Til að kanna gæði eftir framleiðslu, uppsetningu og viðhald, og til að skilja breytur og eiginleika rafstöðvarinnar, ætti að framkvæma nauðsynlegar prófanir í samræmi við viðeigandi reglugerðir, innlendar og iðnaðarstaðla til að ákvarða hvort hægt sé að taka rafstöðina í notkun.
3.1.3 Helstu aukabúnaður eins og rafstöðvarhús, örvunarkerfi, tölvueftirlitskerfi, kælikerfi og svo framvegis ætti að vera óskemmdur í notkun og verndarbúnaður, mælitæki og merkjabúnaður ættu að vera áreiðanleg og nákvæm. Öll einingin ætti að geta borið nafnálag við tilgreindar breytur og gengið í langan tíma við leyfilegan rekstrarham.
3.1.4 Breytingar á uppbyggingu aðalíhluta rafstöðvarinnar skulu háðar tæknilegri og efnahagslegri sönnun og leita skal álits framleiðanda og leggja fyrir æðra lögbæra yfirvald til samþykktar.
Birtingartími: 11. október 2021
