Κατά την άποψή μου, οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί είναι αρκετά εντυπωσιακοί, καθώς το μεγαλείο τους τους καθιστά δύσκολο να ξεφύγουν από τα μάτια των ανθρώπων. Ωστόσο, στην απέραντη Μεγάλη Κινγκάν και στα εύφορα δάση, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς ένας υδροηλεκτρικός σταθμός με μια αίσθηση μυστηρίου θα κρυβόταν στο άγριο δάσος. Ίσως λόγω της μοναδικής και κρυμμένης τοποθεσίας του, αυτός ο «βορειότερος υδροηλεκτρικός σταθμός στην Κίνα» είναι γνωστός εδώ και πολύ καιρό σαν θρύλος.
Στον δρόμο των 100 χιλιομέτρων από την κομητεία Χούμα προς τα νότια, τίποτα δεν είναι πιο συνηθισμένο από το ορεινό δασικό τοπίο στην περιοχή του δάσους Greater Khingan. Η αλλαγή των εποχών γίνεται χρυσή το φθινόπωρο, αλλά δεν υπάρχει ίχνος υδροηλεκτρικών σταθμών στο δρόμο. Όταν φτάσαμε στο χωριό Kuanhe, με καθοδήγηση, βρήκαμε το «ορόσημο» του άγνωστου υδροηλεκτρικού σταθμού.
Παρά το γεγονός ότι αποτελεί μια εξειδικευμένη αγορά, ο βορειότερος υδροηλεκτρικός σταθμός στην Κίνα, αν και κρυμμένος στα εύφορα χωράφια του Xing'an λόγω της τοποθεσίας του στην κορυφή Taoyuan, κάποτε προκαλούσε αίσθηση λόγω της απομακρυσμένης θέσης και της ηρεμίας του.
Αν όλα απαιτούν ευνοϊκό χρόνο και τοποθεσία, τότε ο Υδροηλεκτρικός Σταθμός Taoyuanfeng έχει ήδη εκμεταλλευτεί τα πλεονεκτήματα της τοποθεσίας. Με τη βοήθεια των συνεχόμενων ψηλών βουνών του όρους Wuhua και της άφθονης και ορμητικής ροής νερού του διάσημου παραπόταμου του Heilongjiang, του ποταμού Kuanhe, απέχει λιγότερο από 10 χιλιόμετρα από τον ποταμό Heilongjiang, τα σύνορα μεταξύ Κίνας και Ρωσίας, και βρίσκεται επίσης κοντά στο στενότερο τμήμα του μεγαλύτερου κόλπου του κόσμου, του «Dulikou», ο οποίος απέχει επίσης 20 χιλιόμετρα. Ο φαινομενικά άγνωστος υδροηλεκτρικός σταθμός είναι κρυμμένος στα βουνά, αλλά αξιοποιεί όλα τα φυσικά πλεονεκτήματα της γύρω περιοχής.
Ως η «ψυχή» των υδροηλεκτρικών σταθμών, ο ποταμός Κουάνχε παρέχει την πιο σημαντική ενέργεια για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας δανειζόμενος νερό. Ως κύριος παραπόταμος του Χεϊλονγκτζιάνγκ, ο ποταμός Κουάν πηγάζει από μια ορεινή περιοχή ύψους 624,8 μέτρων στα όρια των ποταμών της κομητείας Χούμα. Το νερό ρέει μέσω της βόρειας κομητείας Χούμα και της κωμόπολης Σάνκα και εκβάλλει στο Χεϊλονγκτζιάνγκ σε απόσταση ενός χιλιομέτρου βόρεια της κωμόπολης Σάνκα. Ο ίδιος ο ποταμός Κουάνχε έχει επίσης πολλούς παραποτάμους, με πλάτος που κυμαίνεται από 5 έως 26 μέτρα, λόγω της ταχείας ροής του νερού - μέσος ρυθμός ροής 13,1 κυβικά μέτρα ανά δευτερόλεπτο - που αποτελεί προϋπόθεση για την εγκατάσταση ενός υδροηλεκτρικού σταθμού.
Ένα μοναδικό περίπτερο παρατήρησης έχει κατασκευαστεί στην κορυφή του όρους Wuhua, όπου βρίσκεται ο υδροηλεκτρικός σταθμός, με θέα την απέραντη έκταση ολόκληρης της δεξαμενής.
Το 1991, ο προκάτοχος αυτού του ελαφρώς μυστηριώδους Υδροηλεκτρικού Σταθμού Taoyuanfeng είχε ένα πολύ σύγχρονο όνομα - Υδροηλεκτρικός Σταθμός Tuanjie στην κομητεία Huma. Στην αρχή της κατασκευής των υδροηλεκτρικών σταθμών, η ιδέα ήταν να επικεντρωθούν στην παραγωγή ενέργειας, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη την ολοκληρωμένη αξιοποίηση του ελέγχου των πλημμυρών, της ιχθυοκαλλιέργειας και άλλων μεγάλης κλίμακας έργων εξοικονόμησης νερού και υδροηλεκτρικών κόμβων.
Η έκταση της λεκάνης ελέγχου της δεξαμενής είναι 1062 τετραγωνικά χιλιόμετρα, με συνολική χωρητικότητα αποθήκευσης 145 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων. Η κορυφή του κύριου φράγματος έχει ύψος 229,20 μέτρα, η κορυφή του κυματοειδούς τοίχου έχει ύψος 230,40 μέτρα, η κορυφή του κύριου φράγματος έχει μήκος 266 μέτρα, η κορυφή του βοηθητικού φράγματος έχει μήκος 370 μέτρα και η εγκατεστημένη ισχύς του σταθμού παραγωγής ενέργειας είναι 3 X 3500 κιλοβάτ. Το πρότυπο πλημμύρας μηχανικού σχεδιασμού είναι μία φορά κάθε 200 χρόνια.
Ωστόσο, από την επίσημη έναρξη της κατασκευής στις 18 Δεκεμβρίου 1992, λόγω οικονομικών προβλημάτων, υπήρξαν αρκετές διακυμάνσεις στη διαδικασία κατασκευής. Τελικά, στις 18 Ιουλίου 2002, μετά από δέκα χρόνια, η δοκιμαστική λειτουργία και η παραγωγή ενέργειας ήταν επιτυχείς, καλύπτοντας το κενό της μηδενικής παραγωγής υδροηλεκτρικής ενέργειας στη βόρεια Κίνα. Μέχρι στιγμής, αυτός ο βορειότερος υδροηλεκτρικός σταθμός, κρυμμένος στην εύφορη Μεγάλη Κινγκάν, έχει «κυριαρχήσει» στο βορειότερο τμήμα της Κίνας.
Με την κατασκευή ενός επίπεδου τσιμεντένιου δρόμου πλέον, τα βήματα έφταναν εύκολα μέχρι τη μέση του βουνού. Η ψηλή πλατφόρμα του φράγματος, κρυμμένη από τα ψηλά βουνά, σήκωσε τελικά το πέπλο της πυκνής δασικής κάλυψης και ξεχώρισε μπροστά τους. Κοιτάζοντας γύρω του, στάθηκε απροσδόκητα στην κορυφή του φράγματος και γύρισε. Ένα εργοστάσιο ήταν κρυμμένο ανάμεσα στα δέντρα στο έδαφος, το οποίο φαινόταν να βρίσκεται σε χαμηλό έδαφος αλλά αντιστοιχούσε στον υπερχειλιστή του φράγματος. Από τα υπόλοιπα υποστηρικτικά κτίρια, μπορεί κανείς να φανταστεί την μεγάλη κλίμακα αυτού του μέρους.
Πλησιάζοντας το φράγμα, αν και δεν είναι τόσο καλό όσο το «ψηλό φαράγγι που ξεκινά από το Πίνγκχου» των Τριών Φαραγγιών, εξακολουθεί να είναι δύσκολο να κρύψει κανείς το μαγευτικό τοπίο του με τα «ψηλά βουνά που ξεκινούν από το Πίνγκχου». Το γύρω όρος Γούχουα καλύπτεται από εδώ και καιρό από στρώματα δάσους κάτω από τον φθινοπωρινό άνεμο του Βούδα, μετατρέποντας την οροσειρά σε διάφορα χρώματα. Αυτά τα πολύχρωμα μπλοκ χρώματος πέφτουν στο οπτικό πεδίο και μοιράζονται επίσης την πλατιά επιφάνεια του νερού του φράγματος, επιτρέποντας σε αυτό το πολύχρωμο φθινοπωρινό τοπίο να αντανακλάται στην επιφάνεια του νερού, σχηματίζοντας μια οπτική αναδίπλωση του τοπίου, απλώνοντας μια τέλεια εικόνα της επιφάνειας του νερού.
Οι πρώην κατασκευαστές σμίλευσαν βουνά και δρόμους, δημιουργώντας μια τέλεια αλπική λίμνη μαζί με το Βουνό των Πέντε Λουλουδιών και το φράγμα. Αν και ήταν τεχνητό, ήταν πραγματικά σαν μια φυσική δημιουργία. Κοντά στο βουνό κοντά στο φράγμα, εξακολουθούν να είναι ορατά ίχνη εκσκαφής, και η λίμνη μπροστά του έχει επίσης έναν μεγάλο κόλπο με γαλήνια νερά που εξακολουθεί να «κρέμεται» ήσυχα εδώ λόγω της συσσώρευσης του φαρδιού νερού του ποταμού που της έχει χαρίσει η φύση.
Δεν είναι μόνο ομαλή και ανεμπόδιστη, αλλά κάτω από αυτή την καθαρή επιφάνεια νερού, υπάρχουν επίσης πολλά ψάρια της δεξαμενής που κολυμπούν ελεύθερα. Ως ο «καλύτερος συνεργάτης» για τη διατήρηση του νερού, τα ψάρια της δεξαμενής στη δεξαμενή όχι μόνο μπορούν να καθαρίσουν την πηγή νερού, αλλά και να προσφέρουν στους ντόπιους εξαιρετικά νόστιμο φρέσκο κρέας ψαριού. Κατά μήκος ενός στενού πέτρινου σκαλοπατιού δίπλα στο φράγμα, είχε στηθεί μια κλίμακα που μετρά το ύψος της στάθμης του νερού από πάνω προς τα κάτω, η οποία κάποτε ήταν ένα «αποκλειστικό πέρασμα εργασίας» για την ανίχνευση της στάθμης του νερού. Εκείνη την εποχή, έγινε μια συντόμευση για τους ντόπιους να κατεβαίνουν στην επιφάνεια πάγου της δεξαμενής το χειμώνα. Σκάβοντας τρύπες πάγου στην επιφάνεια του πάγου, τα ψάρια με προεξέχοντα κεφάλια μπορούν να δαγκώσουν το αγκίστρι, καθιστώντας το ένα σπάνιο «νόστιμο δάγκωμα» το χειμώνα.
Περπατώντας κατά μήκος του αναχώματος του φράγματος, το φράγμα δημιουργεί μια εκπληκτική οπτική καμπύλη για τη λίμνη και τη θέα της. Ο ζεστός φθινοπωρινός ήλιος δεν είναι πλέον εκθαμβωτικός και λαμπερός όπως το καλοκαίρι, προβάλλοντας ένα ζεστό πορτοκαλί κίτρινο στη λίμνη. Κάτω από το απαλό αεράκι, οι απαλές πορτοκαλί κυματισμοί δημιουργούν ρηχούς κυματισμούς. Θαυμάζοντας την ελαφρώς κυματιστή επιφάνεια του νερού, ανακάλυψα κατά λάθος ένα μοναδικό περίπτερο παρατήρησης στο απέναντι όρος Wuhua, που περίπου εκτιμάται ότι είναι η τοποθεσία της κορυφής του βουνού με την καλύτερη θέα.
Στα μισά της πλαγιάς του βουνού, άνοιξε ένα άλλο μονοπάτι για να συνεχιστεί η ορεινή περιπολία. Λόγω των καταπράσινων καλοκαιρινών δασών, το κόκκινο κιόσκι, το οποίο προηγουμένως ήταν πολύ εμφανές, ήταν τώρα καλυμμένο με πυκνό δάσος και δύσκολο να το βρει κανείς. Με την καθοδήγηση των ντόπιων, ανακαλύφθηκε ένα «μυστικό σήμα» - στο ορεινό δάσος όπου ψάχναμε για το δρόμο μας, υπήρχε ένα μεγάλο πυκνό χωράφι με καλαμπόκι στην αριστερή πλευρά του κυματιστού χωματόδρομου. Ακολουθήστε τα χωράφια με καλαμπόκι και βρείτε ένα απλό μονοπάτι στρωμένο με άκρως μυστικά κόκκινα τούβλα, που οδηγεί σε αυτό το μυστηριώδες κόκκινο κιόσκι στην κορυφή του βουνού.
Μπείτε γρήγορα στο κιόσκι και σε μια στιγμή αποκαλύπτεται ο υπέροχος καπνός και η απεραντοσύνη της δεξαμενής, περιτριγυρισμένη από ατελείωτα εύφορα χωράφια και πυκνά δάση. Ανεβαίνοντας την ξύλινη σκάλα προς τον δεύτερο όροφο του κιόσκι, η θέα γίνεται ακόμα πιο πλατύτερη. Το φθινοπωρινό φως του ήλιου προβάλλεται στην επιφάνεια του νερού, παρουσιάζοντας ποικίλες αποχρώσεις του μπλε. Είναι ήρεμο και δεν προκαλεί έκπληξη, και συνοδεύεται από τα βουνά και τα δάση και στις δύο πλευρές. Το μεγαλείο και η μεγαλοπρέπεια της επιφάνειας της λίμνης είναι δύσκολο να αποτυπωθούν πλήρως σε μια στιγμή.
Ξαφνικά, ένα ασημένιο φως εμφανίστηκε στο νερό κάτω από τον ήλιο που έδυε, και οι ντόπιοι είπαν ότι τα ψάρια μαζεύτηκαν μαζί στο ζεστό φως του ήλιου, πηδώντας έξω από το νερό. Το ασημένιο φως έλαμπε έντονα με το τρεμόπαιγμα των λειριών των ψαριών, και στη σιωπή, ακουγόταν μόνο ο αμυδρός ήχος του φθινοπωρινού ανέμου που φυσούσε μέσα από τα δέντρα και στις δύο πλευρές.
Ώρα δημοσίευσης: 05 Ιουλίου 2023
