Het basisprincipe van waterkrachtcentrales is het benutten van het verschil in waterhoogte in een waterlichaam om energieomzetting te bewerkstelligen. Dit betekent dat de waterenergie die is opgeslagen in rivieren, meren, oceanen en andere wateren wordt omgezet in elektrische energie. De belangrijkste factoren die de energieopwekking beïnvloeden, zijn stroomsnelheid en hoogte. Stroomsnelheid verwijst naar de hoeveelheid water die per tijdseenheid door een bepaalde locatie stroomt, terwijl waterhoogte verwijst naar het hoogteverschil, ook wel hoogteverschil genoemd, van het water dat wordt gebruikt voor energieopwekking.
Waterenergie is een hernieuwbare energiebron. Waterkrachtcentrales maken gebruik van de natuurlijke hydrologische cyclus, waarbij water van hoog naar laag over het aardoppervlak stroomt en energie vrijgeeft. Omdat de hydrologische cyclus doorgaans gebaseerd is op een jaarlijkse cyclus, blijven de cyclische kenmerken van de cyclus onveranderd, hoewel er verschillen zijn tussen natte jaren, normale jaren en droge jaren. Waterenergie heeft daarom dezelfde kenmerken als zonne-energie, windenergie, getijdenenergie, enz., en behoort tot de hernieuwbare energiebronnen.
Waterenergie is ook een schone energiebron. Waterenergie is de fysieke energie die van nature in waterlichamen is opgeslagen, die geen chemische veranderingen ondergaat, geen brandstof verbruikt, geen schadelijke stoffen uitstoot en het milieu niet vervuilt tijdens de ontwikkeling en omzetting in elektrische energie. Daarom is het een schone energiebron.
Waterkrachtcentrales zijn, dankzij hun flexibele en handige opening en sluiting, en snelle aanpassing van het geleverde vermogen, de beste bronnen voor piekstroomafvlakking, frequentieregeling en noodstroomvoorziening voor het elektriciteitsnet. Ze spelen een uiterst belangrijke rol bij het verbeteren van de werking van het elektriciteitsnet, het verbeteren van de stroomkwaliteit en het voorkomen van uitbreiding van ongevallen. Ze zijn een hoogwaardigere energiebron dan thermische energie, kernenergie, fotovoltaïsche energie en andere bronnen.
Om natuurlijke waterkracht effectief te kunnen benutten, is het noodzakelijk om de ecologische omgeving, technologische mogelijkheden, sociaaleconomische factoren en operationeel beheer uitgebreid te evalueren voordat er waterbouwkundige constructies zoals dammen, omleidingsbuizen of duikers in geschikte delen van de rivier worden gebouwd om de stroming te reguleren en de waterstand te verhogen. Daarom is het beginstadium van een project over het algemeen complex, vereist het grote investeringen en heeft het een lange bouwperiode, maar is de energie-efficiëntie na voltooiing hoog.
Bij de ontwikkeling van waterkracht houden we vaak rekening met het volledige gebruik van rivierwaterbronnen. Denk hierbij aan overstromingsbeheersing, irrigatie, watervoorziening, scheepvaart, toerisme, visserij, houtkap en aquacultuur.
De opwekking van waterkracht wordt beïnvloed door veranderingen in de rivierstroming, en er is een aanzienlijk verschil in energieproductie tussen hoogwater- en droge seizoenen. De bouw van grote waterkrachtcentrales vereist daarom de aanleg van grote reservoirs, die niet alleen de waterstand kunnen verhogen, maar ook de waterhoeveelheid jaarlijks (of seizoensgebonden, gedurende vele jaren) kunnen reguleren en het probleem van een onevenwichtige energieproductie tijdens het natte en droge seizoen adequaat kunnen oplossen.
Waterkracht speelt een uiterst belangrijke ondersteunende rol in de hoogwaardige ontwikkeling van de Chinese economie en samenleving. Sinds het begin van deze eeuw loopt de Chinese waterkrachttechnologie altijd voorop in de wereld, zoals bij de Drieklovendam, die bekendstaat als de "nationale schat". Andere superwaterkrachtprojecten, zoals Xiluodu, Baihetan, Wudongde, Xiangjiaba, Longtan, Jinping II en Laxiwa, hebben wereldwijd een hoge geïnstalleerde capaciteit.
Plaatsingstijd: 18-10-2024
