Waterkrachtcentrales van het damtype zijn voornamelijk waterkrachtcentrales die waterkeringen in de rivier bouwen om een reservoir te vormen, natuurlijk water concentreren om het waterpeil te verhogen en het verschil in opvoerhoogte gebruiken om elektriciteit op te wekken. Het belangrijkste kenmerk is dat de dam en de waterkrachtcentrale zich in hetzelfde korte riviergedeelte bevinden.
Waterkrachtcentrales met dammen omvatten over het algemeen waterkerende constructies, waterafvoerconstructies, drukleidingen, energiecentrales, turbines, generatoren en bijbehorende apparatuur. De meeste waterkrachtcentrales met dammen als waterkerende constructies zijn waterkrachtcentrales met een gemiddelde tot hoge opvoerhoogte, terwijl de meeste waterkrachtcentrales met schuiven als waterkerende constructies waterkrachtcentrales met een lage opvoerhoogte zijn. Wanneer de waterstand laag is en de rivier breed, wordt de energiecentrale vaak gebruikt als onderdeel van de waterkerende constructie. Dit type waterkrachtcentrale wordt ook wel een rivierbedding-waterkrachtcentrale genoemd, wat eveneens een waterkrachtcentrale met dammen is.
Afhankelijk van de relatieve positie van de dam en de waterkrachtcentrale kunnen waterkrachtcentrales met een dam worden onderverdeeld in twee categorieën: een damcentrale en een rivierbedding. De waterkrachtcentrale met een dam bevindt zich aan de stroomafwaartse zijde van de dam en water wordt via een drukleiding omgeleid om elektriciteit op te wekken. De centrale zelf draagt de waterdruk stroomopwaarts niet. De energiecentrale, de dam, de overloop en andere gebouwen van de rivierbedding bevinden zich allemaal in de rivierbedding. Ze maken deel uit van de waterkerende constructie en dragen de waterdruk stroomopwaarts. Een dergelijke opstelling bespaart op de totale investering van het project.
De dam van de achterliggende waterkrachtcentrale is meestal hoog. Ten eerste wordt de hoge opvoerhoogte gebruikt om de geïnstalleerde capaciteit van de centrale te vergroten, waardoor deze effectief kan worden aangepast aan de piekreguleringsvereisten van het elektriciteitsnet; ten tweede is er een grote reservoircapaciteit om de piekstroom te reguleren en zo de overstromingsdruk van de stroomafwaarts gelegen rivier te verminderen; ten derde zijn de algemene voordelen aanzienlijker. Het nadeel is dat het overstromingsverlies in het reservoirgebied toeneemt en de verhuizing en herhuisvesting van stedelijke en landelijke bewoners moeilijk is. Daarom worden achterliggende waterkrachtcentrales met hoge dammen en grote reservoirs meestal gebouwd in hoge bergvalleien, gebieden met een grote watertoevoer en geringe overstromingen.
De meeste enorme waterkrachtcentrales met dammen die wereldwijd gebouwd zijn, zijn geconcentreerd in mijn land. De eerste is de Drieklovenwaterkrachtcentrale, met een totale geïnstalleerde capaciteit van 22,5 miljoen kilowatt. Naast de enorme voordelen op het gebied van energieopwekking, biedt de Drieklovenwaterkrachtcentrale ook de uitgebreide voordelen van overstromingsbeheersing in de midden- en benedenloop van de Jangtsekiang, verbeterde navigatie en een beter gebruik van waterbronnen, en wordt ook wel "het zware materieel van het land" genoemd.
Plaatsingstijd: 14-10-2024
